Bir zamanlar bir tane bozuk para varmış. Bu bozuk para bir sabah ailesi tarafından Aylin'e verilmiş. Aylin kahvaltısını yaptıktan sonra okul servisinin geldiğini fark etmiş. Bozuk parayı çantasına koymadan acele ile cebine koyup evden çıkmış. Okula geldiğinde beden eğitimi dersinin başladığını fark etmiş. 

Derse geç kaldığı için öğretmeninden özür dileyerek arkadaşlarının yanına gitmiş. Arkadaşları ip atlıyormuş. O da oyuna katılmak için izin istemiş. Arkadaşları da oyuna katılmasına izin vermişler. Ama Aylin cebindeki parayı unutmuş ve başlamış ip atlamaya. Bozuk para telaşlanmış. Çünkü düşme tehlikesi altında korku içindeymiş. Bozuk para Aylin’in cebindeki bir ipe tutunmuş. Aylin o kadar hızlı atlıyor olmuş ki, bozuk para tutunamayıp ipi bırakmış. Bu şanssız para ipi bırakması ile birlikte kendini yerde bulmuş. Aylin de parayı unutup oyuna daldığı için parayı unutmuş.

Bozuk para birinin onu fark etmesi için çırpınıyormuş. Ama kimse onu fark etmemiş. Kendine farklı bir sahip düşünüyor, düşündükçe üzülüyor ve canı sıkılıyormuş. Bir sure sonra düşünmeyi bırakıp yavaşça uykuya dalmış. O sırada teneffüs zili çalmış. Aylin ailesinin verdiği bozuk parayı almak için elini cebine atmış. Ama o bozuk para cebinde yokmuş. Çantasını karıştırmış ama orada da bulamamış. Aylin, iki ders boyunca  aramış ama bulamamış bozuk parayı. Sonra pes etmiş ama Aylin’in aklı hala bozuk paradaymış. Gece rahat bir uyku uyuyamamış. 

Ertesi gün bahçede oynayan bir çocuk bozuk parayı bulmuş. Bu çocuk Aylin’in sınıf arkadaşıymış. Bozuk parayı Aylin’e teslim etmiş. Aylin buna çok sevinmiş.  Bozuk para Aylin’in kendisini kolayca harcayabileceğini hiç düşünmemiş.  Hissettiği tek bir duygu varmış. O da Aylin’e kavuştuğu için duyduğu mutluluk.